Rosyjski kapuśniak - szczi

 Bardzo lubimy te zupę, ale o niej zapominamy. Dość rzadko kupuję świeżą kapustę, taką w główce. A te szczi (l.mn) robi się ze świeżej kapusty. Może jest to nawet zupa podobna do polskiego kapuśniaka, ale w Wielkopolsce tą nazwą określa się wyłącznie zupę z kapusty kiszonej. Kapustę świeżą można zastosować w parzybrodzie i nie jest to zupa kwaśna. To zupa jarzynowa z dużą ilością młodej świeżej kapusty.

Zwykle czułam sie oszukana, gdy w innych regionach Polski podawano mi jako kapuśniak, zupę ze słodkiej kapusty.

I dopiero w ZSRR polubiłam taką zupę ze świeżej, zakwaszanej kapusty.

Przypomniałam sobie o "szczach" (wybitnie nie brzmi to dobrze po polsku), kiedy zrobiłam gołąbki i zostało mi jeszcze sporo kapusty. 

Poszatkowałam , a raczej pokroiłam nożem kapustę na wąskie paski i gotowałam z marchwią, odrobiną selera i pietruszki, utartych na tarce. Do gotującego się wywaru dodałam liść laurowy i parę ziaren ziela angielskiego. Osobno na patelni przesmażyłam trochę boczku z cebulką, dodałam do wywaru. Pokroiłam też w kostkę 2 dość kwaśne jabłka, z ogrodu. Gdy kapusta już była miękka, dodałam do zupy ugotowane, pokrojone w kostkę ziemniaki (3 ćwiartki) z poprzedniego dnia. Szczi mogą się obejść bez ziemniaków. Na koniec dodałam łyżkę przecieru pomidorowego, żeby zwiększyć kwaśność zupy i łyżkę smalcu. Doprawiłam cukrem i pieprzem mielonym (sól była dodana wcześniej). Na koniec, już na talerzu, dodałam łyżkę gęstej śmietany, może być mascarpone (Rosjanie mają taką 40%, która od razu rozpuszcza sie w zupie, jak masło). No i oczywiście natka pietruszki, cenna witamina C, dodaję do wszystkich obiadów, póki mi rośnie.