Zupa z niczego

 Oczywiście, z niczego nie można zupy zrobić. To zupa z resztek. Tak się złożyło, że miała to być zupa tylko dla jednej osoby, dla mnie. Coś chciałam zjeść na obiad, ale moim zwyczajem, szybko i żeby się nie narobić. Zwykle zostają mi jakieś resztki z poprzedniego dnia. Tym razem była to szklanka wywaru- cienkiego rosołku od gotowania kurczęcego podudzia (pałki, jak mówią u nas), były też dwa kawałki gotowanego ziemniaka i trochę wywaru z gotowanego poprzedniego dnia brokuła, z resztkami jarzyny. Ziemniaka utarłam na tarce, dodałam razem oba wywary z ziemniakiem, dołożyłam trochę mrożonej włoszczyzny (własnego wyrobu - marchew, seler utarte na grubej tarce, por posiekany), zagotowałam. Na koniec zaklepałam łyżeczkę mąki z odrobiną wody, dodałam łyżeczkę masła i trochę kremówki, posypałam mrożoną natką pietruszki i świeżym dzikim czosnkiem z ogrodu. Nadspodziewanie smaczna zupka mi wyszła. Jarzynowa. Nawet zostało trochę na kolację dla Mojego :) (on jadł obiad na dyżurze u mamy).

To czosnek zielonawy, rośnie dziko w moim ogrodzie, "od zawsze", jak widać od przedwiośnia do letnich upałów, potem znów wyrasta na jesień. W smaku to coś pośredniego między szczypiorkiem i czosnkiem. Bardzo go lubię.