Zupa grzybowa

 I w końcu jest - grzybowa! Jak mogłam zapomnieć o tak ważnej i smacznej zupie!? Może dlatego, że grzybową robię praktycznie tylko zimą? To u nas taka zawiesista zupa, sycąca, za ciężka na wiosnę i lato.

W tym roku zebrałam tylko małą garstkę grzybów,  w naszych okolicach było bardzo sucho i latem i jesienią. A gdy przyszły deszcze, to zaraz się bardzo ochłodziło, a grzyby lubią deszcz, ale też ciepło. 

Z tej garści grzybów tegorocznych zrobiłam moją grzybową. Zalałam susz ciepła wodą wieczorem i zostawiłam  do następnego dnia przez noc. Na drugi dzień zagotowałam grzyby w lekko słonej wodzie, gotowałam do miękkości. Wrzuciłam do tego wywaru garstkę połamanego makaronu wstążek. Gdy makaron był miękki dolałam do wywaru solidną ilość sosu z pieczeni wieprzowej (a tam cebula, czosnek, pieprz, majeranek), na koniec dosoliłam, dopieprzyłam, dodałam jeszcze utartego majeranku, zrobiłam zaklepkę z wody i mąki, i na koniec dodałam trochę świeżego masła i śmietanki. Gotowe!